"کِرت لِوین" در سپتامبر 1890 از خانواده اي يهودي در آلمان به دنیا آمد و در يازدهم فوریه‌ي 1947 در سن 57 سالگی بر اثر حمله‌ي قلبی در گذشت. وي در سال 1909 در دانشکده‌ي پزشکی دانشگاه "فرایبرگ" نام نويسي کرد، ولي پس از مدتي، رشته‌ي خود را تغيير داد و برای آموختن زیست ‌شناسی به دانشگاه "مونیخ" رفت. او سرانجام، مدرک دکتری خود را از دانشگاه "برلین" دريافت نمود.
لوین در سال 1921، تدریس فلسفه و روانشناسی را در دانشگاه "برلین" آغاز کرد. مهر و دوستي دانشجویان نسبت به وي، از یک سو و نوشته‌های گوناگون او از سوی دیگر، توجه دانشگاه "استنفورد" را جلب کرد و در سال 1930، به عنوان استاد میهمان به آن دانشگاه فراخوانده شد. سرانجام، لوین به شهروندي آمریکا درآمد و به تدریس در دانشگاه "آیوا" پرداخت. وي تا سال 1944، به همکاری خود با این دانشگاه ادامه داد.
با وجودی که لوین، همواره بر اهمیت نظریه‌ها پافشاري می‌كرد، ولي همچنین باور داشت که نظریه‌‌ها باید کاربرد عملی داشته باشند. او پویش گروهی را در دانشگاه "ام ‌آی‌ تی" و آزمایشگاههای آموزش ملي (NTL) بنیاد نهاد. وي همچنین با بهره‌‌گيري از روانشناسی هیأت‌‌نگر (یا روانشناسی گشتالت)، نظریه‌ي پرآوازه‌ي خود را با نام "نظریه‌ي میدانی" ارائه داد. این نظریه بر اهمیت منش افراد، تعارضات بین فردی و متغیرهای موقعیتی پافشاري مي‌كند. بر پايه‌ي "نظریه‌ي میدانی" لوين، رفتار فرد، نتیجه‌ي تعامل [ =داد و ستد ] او با محیط است. اين نظريه، پژوهش‌هاي بسياری را به راه انداخته و کاربرد گسترده‌ای در حوزه‌های روانشناسی شخصيت، روانشناسی اجتماعی، روانشناسی کودک و روانشناسی صنعتی داشته است.
از دیگر کارهای لوین می‌توان به پژوهش‌های او در زمینه‌ي شیوه‌‌های رهبری اشاره کرد.
لوین یکی از نخستین روانشناسانی بود که به گونه‌اي سیستماتیک به آزمایش رفتار انسان ‌پرداخت. او نویسنده‌ي توانا و بسیار پُر كاري بود و در دوران زندگي خود، بیش از هشتاد مقاله [ =نوشتار ] و هشت کتاب در زمينه هاي گوناگون روانشناسی منتشر کرد.
کرت لوین به دلیل کارهای پیشتازانه‌اش در به کارگیری آزمایشها و روشهای علمی برای بررسی رفتارهای اجتماعی، "پدر روانشناسی اجتماعی مدرن" شناخته می‌شود و به سبب كارآمدي بسيار و ماندگارش بر روانشناسی، یکی از روانشناسان برجسته‌ي قرن بیستم به شمار مي رود.